காற்று பறித்த
மலர்களிலொன்று
சுருண்டு படுத்திருக்கும்
நாயின் மீது உதிர்கிறது
ஏறி இறங்குமதன்
வயிற்றின் லயத்திற்கொப்ப
மெல்ல மெல்ல அசையும்
அம் மலர்
இம்முறை உள்ளில்லாடும்
காற்றுக்கு ஒப்புக்கொடுத்து
இன்னுமோர் உதிர்வைநோக்கித்
தயாராகிறது
கவிதை
வண்ணத்துப்பூச்சி
அத்தனை வண்ணமயமாய்
அவ்வளவு சிறகடிப்பாய்
பறக்கிறது
அப்படியும் அதன் பெயர்
பூச்சி
அப்படி அழைத்தாலும்
எப்படிக் குறைத்தாலும்
அது பறந்து பாடும்
தன் காலத்தை...
© copyrights நர்சிம் 2024